Αρχαιολογικά ευρήματα δεικνύουν ότι η Χλώρακα κατοικείτο από αρχαιοτάτων χρόνων, όμως ένεκα της δύσκολης διαβίωσης των κατοίκων καθώς τα εδάφη της ήσαν πέτρινα και άγονα, μέχρι πρότινος ήταν αραιοκατοικημένη με ελάχιστους κατοίκους, έτσι που ο τόπος εκ φύσεως ήταν βλαστημένος με όλα τα είδη άγριας χλωρίδας που ευδοκιμεί στην Κύπρο.

Καθώς όμως στα τέλη του προηγούμενου αιώνα ο κόσμος άκμασε, ντόπιοι και ξένοι επιχειρηματίες ξεχέρσωσαν εξ ολοκλήρου τη φύση μετατρέποντας τη μικρή κοινότητα σε τσιμεντούπολη. Όλη η άγρια χλωρίδα και πανίδα εξαφανίστηκε και σκεπάστηκε κάτω από δρόμους και κτίρια μεγαθήρια. Η ιθαγενής χλωρίδα εξέλειπε σχεδόν παντελώς, και στις αυλές των ψηλών κτιρίων φυτεύτηκαν ως επί το πλείστον ξενόφερτα δέντρα και λουλούδια.

Στη διάρκεια της δικής μου γενιάς έλαχε να επισυμβεί αυτό το μεγάλο κακό, έτσι εγώ έχοντας συναισθήματα ενοχής γι αυτή την καταστροφή, αποφάσισα να περιγράψω μερική ντόπια χλωρίδα ώστε μέσω της ανάγνωσης των γραπτών μου, οι επόμενες γενιές να γνωρίσουν μερικά από τα αμέτρητα είδη άγριας χλωρίδας που βλάσταινε έναν παλαιότερο καιρό στη Χλώρακα.

Τερατσιά ή Χαρουπιά

Τερατσιά, ένα πανάρχαιο δέντρο. Το 1860 τα χαρούπια αποτελούσαν για την Κύπροτον μαύρο χρυσό.

Η Έλλη Αχιλλέως αναφέρει σε μιαν ανάρτηση της στο facebook: Η καλλιέργεια της Χαρουπιας, μια απο τις κυριοτερες πηγές εισοδήματος των παλιών Κατοίκων της Χλωρακας.
Πολλά χρόνια προτού μάθουμε ορολογίες όπως, ΑΟΖ, ή προτου δούμε πλατφόρμες, και τρυπάνια να τριγυρίζουν στα ανοιχτά της Κύπρου, ξέραμε για έναν άλλο μαύρο χρυσό που είχαμε σε αφθονία στην Κύπρο και τον εξάγαγαμε σε πολλές χώρες στο εξωτερικό και δεν είναι τίποτα άλλο από τα γνωστά τεράτσια.
Το χαρούπι ονομαζόταν χαρακτηριστικά και ως ο «μαύρος χρυσός της Κύπρου», αφού αποτελούσε το προϊόν με τις μεγαλύτερες γεωργικές εξαγωγές του νησιού, και για ορισμένα χωριά, αποτελούσε την 3 κυριότερη γεωργική δραστηριότητα και κυριότερη πηγή εισοδήματος.
Για ένα σημαντικό αριθμό οικογενειών, αυτό ήταν το μοναδικό τους εισόδημα, ο πανάκριβος θησαυρός τους. Εισόδημα που έδωσε τη δυνατότητα σε πολλούς Κύπριους να σπουδάσουν στο εξωτερικό.
Στη δεκαετία του 60΄, η Κύπρος κατείχε την 3η θέση παγκοσμίως στην παραγωγή χαρουπιών, με την Ισπανία και την Ιταλία να κατέχουν την 1η και την 2η αντίστοιχα.
To 2016 το Παν. Κύπρου άρχισε να σχεδιαζει ενα φιλόδοξο έργο. Tο μεγαλύτερο φυσικό χαρουπόδασος της Kύπρου.
Ένας από τους απώτερους σκοπούς του έργου, είναι να συμβάλει ώστε η Κύπρος να ανακτήσει και να υπερβεί τα επίπεδα παραγωγής χαρουπιού που υπήρχαν πριν από την εισβολή του 1974, μέσω μιας διαδικασίας που θα επιτρέπει σε κάθε γεωργό που επιθυμεί, να ενταχθεί σε αυτή την προσπάθεια, ως ανεξάρτητος, ισότιμος συνεργάτης.
--------
Τα χαρούπια κατάφεραν να θρέψουν όχι μόνο τον Ιωάννη το Βαπτιστή στην έρημο,
 αλλά και χιλιάδες παιδιά κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. 
Κι αυτό διότι στην  σάρκα τους περιέχουν τα δέκα σπουδαιότερα άλατα και ιχνοστοιχεία 
και περίπου 8/10 πρωτεΐνη, ασβέστιο, φώσφορο, σίδηρο και βιταμίνες.
 Επίσης, επειδή είναι πλούσια σε περιεκτικότητα ινών, βοηθάνε στη σωστή λειτουργία 
του εντέρου μας, ενώ καθώς δεν περιέχουν διεγερτικά όπως ο καφές, είναι εύπεπτα 
και δεν προκαλούν αλλεργίες.
Στην περίπτωση μάλιστα που κάνουμε δίαιτα, είναι ιδανικά αφού περιέχουν ελάχιστα λιπαρά, 
ενώ επειδή δεν περιέχουν θεοβρωμίνη θεωρούνται καταλληλότερα από το κακάο, 
γι αυτούς που υποφέρουν από ημικρανίες.
Τέλος, με τα χαρούπια μπορούμε να παρασκευάσουμε σιρόπι και μέλι που βοηθούν πολύ στην αντιμετώπιση του βήχα και της βρογχίτιδας.
Έ χει την επιστημονική της ονομασία Ceratonia siliqua, η οποία προέρχεται από την ελληνική λέξη κέρατο, καθώς μοιαζει με κέρατο.
Είναι ένα μακρόβιο δέντρο που φτάνει μέχρι και τα 18 μέτρα ύψος καρποφορεί από 80 έως 100 χρόνια. 
ΔΕεν χρειάζεται λίπανση, και είναι ένα δέντρο εξαιρετικά ανθεκτικό στη ζέστη και στην ξηρασία και γιαυτό μπορεί και αναπτύσσεται ακόμα και σε πετρώδη εδάφη.
Οι ξεραμένοι σπόροι χρησίμευαν στην Αφρική σαν βαρίδια για το ζύγισμα των μπαχαρικών και στις Ινδίες για να ζυγίζουν το χρυσάφι και τα πετράδια. 
Τα κουκούτσια του χαρουπιού, επειδή ανεξάρτητα από το μέγεθός τους, 
έχουν σταθερό βάρος 200 χιλιοστά του γραμμαρίου, χρησιμοποιούνται εδώ και 1500 χρόνια από τους κοσμηματοπώλες και τους φαρμακοποιούς, σαν την πιο μικρή μονάδα μέτρησης.
Από την λέξη κιράτ,  που σημαίνει σπόρος στα αραβικά, 
προήλθε και ο γνωστός σε όλους μας όρος «καράτι», ο οποίος χρησιμοποιείται 
σαν μονάδα μέτρησης βάρους πολύτιμων ή ημιπολύτιμων λίθων.

Το ξύλο της χαρουπιάς χρησιμοποιείται σε ξύλινες διακοσμήσεις.